Pagina's

maandag 1 februari 2010

In de donkere uren...

Het leven kan je toelachen. Wanneer je op een zonovergoten terras rustig zit te genieten van een heerlijke rosé. Wanneer je met een goed boek gezellig in bed de uren ligt weg te lezen. Je kunt je in topconditie voelen wanneer dat duurloopje je geen enkele inspanning kostte. Maar dan stap je in een overvolle lift die blijft hangen tussen twee verdiepingen en je meent een rookgeur gewaar te worden. Of je neemt de Eurostar die even later stilstaat in het midden van de tunnel onder de Noordzee en in gedachten zie je het zeewater langzaam binnensijpelen doorheen de scheuren in de zachte kalksteen. Of je loopt over het kerkplein en midden het plein voel je je plots overmand door een panische angst. Het zweet breekt je uit, je hart gaat uitzinnig te keer en je keel wordt gortdroog.

Iedereen van ons heeft wel in mindere of meerdere mate last van een huis-, tuin of keukenangstje. Laten we elkaar geen mietje noemen. Het is nu eenmaal zo. Sommigen kunnen het gewoon beter wegsteken dan anderen. Het is net deze aanwezigheid van onze eigen ongrijpbare en soms irrationele schrikreactie die ons in staat stelt mee te leven met de penibele en levensbedreigende situatie van de held of heldin in een avonturenverhaal of film.

Persoonlijk heb ik een fascinatie voor duikboten. Soms stel ik mij de vraag of ik een reis onder het poolijs of langs de stille dieptes van de Stille Zuidzee met een duikboot zou durven meemaken? Hoogstwaarschijnlijk wel maar toch word ik heen en weer geslingerd tussen mijn mateloze interesse voor deze sierlijke Behemoths van de diepzee en mijn knagende angst om in een dergelijk gevaarte vast te komen zitten terwijl het ijskoude water steeds meer compartimenten onder water zet.


Misschien verklaart dit wel mijn interesse in aanverwante literatuur. ‘Blind Man’s Bluff’ vertelt de geschiedenis van de spionageactiviteiten van de Amerikaanse marine en hun duikboten tijdens de hoogdagen van de koude oorlog. Dit boek leest als een thriller en neemt ons mee in een wereld waar stalen zenuwen, lef en koelbloedigheid op het curriculum van elke onderwatermatroos stonden. ‘The Hunt for Red October’ en ‘Das Boot’ vallen nogal licht uit in vergelijking met sommige exploten die in het boek worden beschreven.

In het ongewoon spannende boek van Peter Maas ‘The Terrible Hours’ wordt het verhaal verteld van de ‘Squalus’ een duikboot die zonk naar de bodem van de Noord Atlantische oceaan. Dit relaas vat de tergende onzekerheid van de bemanning en het thuisfront terwijl Swede Momsen en zijn team een reddingsactie op touw zetten die na 39 nagelbijtende uren uiteindelijk leidt tot de bevrijding van 33 bemanningsleden. Swede was een onderzeematroos die gans zijn leven had geijverd voor meer veiligheid aan boord van duikboten. Hij was de uitvinder van heel wat levensreddende toestellen zoals de ‘Momsen Long’.


De 118 opvarenden van de ‘Kursk’ hadden niet zoveel geluk. Ruslands’ ergste onderzee tragedie wordt opnieuw tot leven gebracht in ‘Kursk’ door Peter Truscott. Je blijft aan je stoel genageld zitten bij het lezen van dit trieste verhaal dat ons gelijktijdig ook een blik gunt in Putin’s Rusland en zijn toenmalige regime. Een regime in transitie dat er niet in slaagde een coherente reddingsoperatie te organiseren en aldus zijn bevolking danig teleurstelde.

Ja Boppers, dan blijven we toch liever op het droge wat wegdromen. En slikken we nog even dapper vooraleer we de Eurostar opstappen voor een citytripje. En oh boy, ben ik telkens blij als we aan gene zijde aan de bovenkant komen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten