Pagina's

vrijdag 1 mei 2009

Overleven en over lezen...

Na het verder wegsmelten van de poolkappen, onze spaarcenten en beleggingen en de oeverloze controles op de luchthavens bij het inchecken ten gevolge van de terroristendreiging, krijgen we nu ook nog eens de dreiging van een pandemie over onze nek. En dan durft men mij nog vragen waarom ik zoveel lees...Over die pandemie gesproken. In de boekskes is het natuurlijk allemaal al eens eerder gebeurd. In 'The Third Pandemic' (1996) beschrijft Pierre Ouellette op overtuigende wijze wat gebeurt wanneer de wereld plots geconfronteerd wordt met een extreem besmettelijke en dodelijke bacterie, resistent tegen antibiotica. Algauw blijkt onze beschaving als een kaartenhuisje in elkaar te vallen en is de onvermijdelijke neergang naar een anarchistische free-for-all een feit. Zijn beheerste mix van technologie, biologie en nagelbijtende spanning had hij al eens geëtaleerd in zijn debuut: 'The Deus Machine' (1994) - vertaald als 'Deus ex Machina' - een ijzersterke bio-thriller waarin we deze keer afstevenen op een ecologische apocalyps te wijten aan genetisch gemodificeerde planten. Vreemd genoeg heeft hij enkel deze twee boeken geschreven.

Misschien is dit toch allemaal een beetje te dicht bij ons bed. Dan liever 'Doomsday Book' van Connie Willis (1992), vertaald als ‘Zwarte Winter'. Ik raad dit boek aan iedereen aan, het behoort tot mijn absolute top 10. Is het SF? Ik denk het niet. Hoewel het hoofdpersonage Kivrin, een studente geschiedenis, teruggestuurd wordt naar het Engeland van de veertiende eeuw, gaat dit boek vooral over mensen. Kivrin komt namelijk terecht in een Engeland dat wordt opgevreten door de pest. Het gezin waarin ze wordt opgenomen, ondergaat langzaam hetzelfde trieste lot. Niet in staat de mensen te helpen en gevangen in de tijd omdat een technische storing haar belet terug te keren naar het nu, wordt ze geconfronteerd met pijn, onmacht en de horror van de zwarte dood. Het boek bevat andere pluspunten zoals een gedetailleerde reconstructie van een Engels veertiende eeuws huishouden, een aantal grappige intermezzo's, en de sprekende figuren van Kivrin en de priester Roche. Het boek is een emotionele rollercoaster en de soepele schrijfstijl en levensechte enscenering maken het tot een unieke leeservaring. Moet Boekenknul nog duidelijker zijn?

Wat de mensen mij ook soms vragen is waar ik de tijd haal om dit allemaal te lezen? Simpel. Ik werk in Brussel. Niet dat er in Brussel minder gewerkt wordt maar er wordt wel meer tijd besteed aan het compleet stilstaan in files. Voor mij is dit echter gestolen tijd waarin ik de lectuur van wat lichtere romans kan aanvatten. Over de jaren heen heb ik een talent ontwikkeld voor het aanhouden van een soort gelijkzwevende aandacht op de bumper voor me, de voorbijflitsende motards en mijn boek. Statistisch gezien zou ik er beter mee ophouden. In het leuke boek over lezen: 'Een geschiedenis van het lezen' beschrijft Alberto Manguel ook andere plaatsen waar gelezen kan worden. Iedereen heeft zo zijn geliefkoosde plek (het bed staat bij vele mensen hoog genoteerd) maar Manguel haalt bijvoorbeeld de dichter Omar Khayyaam aan die stelde dat het lezen van gedichten het best onder een bloeiende tak plaats vond. Henry Miller was dan weer van oordeel dat hij de beste boeken had gelezen op het toilet. Zo zie je maar. Maar we mogen niet vergeten beste Boppers dat - te midden van tijdingen van onheil - een boek in de hand een geruststelling kan zijn. We lezen niet enkel om iets te leren over de wereld, de anderen - en bij uitbreiding - over onszelf. Soms willen we gewoon wat time-out. En dan is een boek een makkelijk pad naar zoete vergetelheid, een plaats waar het tijdelijk goed toeven is.

2 opmerkingen:

  1. Hallo,

    Je respons over muziek en letteren is inspirerend, maar dat lezen in de file zou ik toch maar laten. Als preventieadviseur ben ik verplicht u te waarschuwen voor uw roekeloos gedrag.
    Een oplossing hiervoor is luisterboeken. In Mere en Aalst zijn er al een heleboel en ze zijn overigens gratis.
    Als je die allemaal gelezen hebt kun je nog altijd aan sluiten bij de blindenliga, die hebben 2000 titels.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Bedankt voor de tip - ondertussen heb ik inderdaad de audioboeken ontdekt !!

    BeantwoordenVerwijderen